Manifeste affirmant le caractère un et divers de la langue d'Oc

#164: Lembeye -

Que prepausatz per amb en provençau ? Emé ? S'escrivèm ansin, se pòt donar l'impression que la segonda e es tonica, mentre que sabètz qu'es pas lo cas. S'escrivèm eme, coma en grafia mistralenca, un autre problèma se pausa : se podriá crèire qu'es la promiera qu'es accentuada ! En mai d'aquò, la prononciacion amb [a] iniciala existís tanben. Donc, a mon vejaire, amb, maugrat sei defauts, es benlèu la solucion mai satisfasenta.

Pensi pas que lo modèu seguit per l'occitanisme siga lo francés, mai puslèu lo catalan : non pas l'Acadèmia francesa (totjorn d'escrivans, jamai de lingüistas), mai l'Institut d'Estudis Catalans (ont lei lingüistas ont una plaça importanta).  Se i chifram, la nòrma dau catalan a d'aspèctes d'a fons arbitraris : el que (çò que) mentre que l'usança majoritària es lo que. Aquò empacha pas lei catalans de mens discutir sus la nòrma per pensar, avans tot, a la difusion de la lenga dins la societat.

Avètz rason d'insistir sus l'usança : la prioritat es la difusion de la lenga nòstra, tan fragila maugrat son passat prestigiós. Escrivem-la, parlem-la, exigissem son ensenhament sistematic.