Manifeste affirmant le caractère un et divers de la langue d'Oc

#305: Jean-Frédéric Brun - quina lenga?

A prepaus deis usatgiers, lo nòu Congrès permanent de la lenga occitana, que pasmens sembla pas de foncionar ben regularament, lei vòu consultar amb lei lingüistas.

Es important d'aver de formas referencialas (i a de mai en mai de "neolocutors" qu'an de besonh d'èsser orientats dins son aprendissatge), mai fau pas crèire que s'opausen a la diversitat dei parlars e deis expressions artisticas. Uei, levat l'Acadèmia occitana, que prepausa en mai d'aquò una nòrma leugierament diferenta de la de l'ancian "Conseu de la Lenga Occitana", la reflexion es puslèu pluricentrica : articular una nòrma gramaticala comuna (unitat) a la realitat dialectala de l'occitan (diversitat). Tanben, l'existéncia d'una nòrma, sempre evolutiva, implica pas un interès per la riquesa lexicala e sintactica de la lenga dins totei seis expressions. Fau metre en comun lei ressorsas, totei lei ressorsas de la lenga.