#273: J F Brun - es encara temps de sauvar quicom

Quouro afourtissès que:

"Impausar lo lengadocian en Provença crese que i a pas gaire de gents qu'o volguèsson, es l'espaventau terrificant que trogossan los dau "collectiu"... mas es una legenda",

avès uno visiu forço outimisto (oucitanisto!) de la causo: assajas de coumprene que cade cop qu'escrivès de moustruousita (je persiste et signe) coumo AMB e METEIS, dounas as Prouvençau l'idèio que lus lengo es d'à-founs descarado! M'anas dire: mè es pa que 2 mot ! e vous respoundrai: basto d'uno boufiolo su lou nas per vous descara!

En mai d'acò, pensas d'apasima las causo en diguent "ieu escrive AMB mè dise "emé" ??

Counouissès pamens la galejado prouvençalo: en oucitan, s'escriu FENETRE ço se dis VASISTAS !

Ai pancaro coumprés perdequé voulès pa escriure "emé" ço que se dis "emé"? Perqu'es l'escrituro de Mistral, Prèmi Nobel, e qu'acò vous fariè peno ou vergougno d'escriure coumo el ? Seriè trop loucalisto ? Mè AMB es de catalan, pa d'oucitan (dixit Taupiac), e disès qu'aparas la diversita...

Vesès, "le diable est dans les détails": cade cop que legisse vostos intervenciu, vous trobe sena din la generalita, mè li a pièi aqueles foutu "detal" que ne soun pa...

#274: Ive Gourgaud - Re: es encara temps de sauvar quicom

"Amb" es dins lo tresòr, e "meteis" tanben...vesi pas çò que li reprochatz. Mistral auria fait una peca en i recampant aquelas monstruositats tant afrosas?

Quicòm mai : quand parlatz un dialècte occitan, res vos interdis pas d'empruntar un mot o una expression a un autre dialècte occitan. Es pas piri que d'empruntar un mot al francés. Se faguèt atal a totas las epòcas : totjorn se trapèt un can o un chin per jaupar al païs dels gosses, o una engranièra per escobar al païs de las balajas. Sens parlar dels cats que disputèron las mirgas als gats. E de la pluèja sul puòch que seguiguèt la pluòja sul puèch. E mai benlèu qu'a i agachar de mai pròche, es aquò la règla : l'emprunt generalisat al dialècte del vesin. Me diretz, s'en parlant manjatz un talhon de salsiçòt, las diferéncias dialectalas venon mens ausidoiras.

èm pròpris !