#308: ,Ive Gourgaud - Paradoxes, paradoxes 

 bonjorn Sénher Gorgaud,

Un òme coma vos qu'aima tanplan lo caçolet coma la bolhabaissa pòt pas èsser completament marrit, alavetz resisti pas al plaser de vos racontar una pichona istòria sul Caçolet : lo Caçolet nos tombèt pas del cèl coma las taulas de la Lei, tot cuèit dins sa Santa Caçòla (e pas sa Santa Grasala ! erètges !). A la debuta nos arribèt sus d'esquinas d'ases o de camèls ambe las invasions sarrasinas, èra una mena de Tajine que se fasia ambe de moton e de favòls (a Carcassona ba fasèm totjorn ambe de moton, mas i ajustam un perdigal). Quand los sarrasins se'n anèron, nos daissèron aquel plat en remembrança (lo Kebab tanben) e en bons crestians, i apondèrem la salcissa e las codenas de pòrc .Puèi calguèt que lo Cristòu Colomb descobriguèsse las Indias (enfins, l'America, la geografia èra pas encara estada inventada) e que nos en tornèsse las mongetas e lo milhòc per qu'aquelas mongetas posquèsson butar los favòls defòra e qu'amb aquel milhòc posquèssem embucar d'aucas grassas  e far de confit per ameliorar encara lo Caçolet (en temps de diseta, de mèrles fasian l'afar). Abans aquò, i avia pas que los josius que sabian embucar las aucas e ba fasian ambe de figas ...

Vesètz un pauc quant de chapòts ,de rambalh e de barrejadisses calguèt per arribar al Caçolet "un e divèrs" que nos regala a uèi (e mai se lo milhor es lo de Carcassona).

alavetz, vesètz, per contunhar aquela istòria ieu seriai pas opausat a un ensag de raprochament entre lo Caçolet e la Bolhabaissa, una mena d'experimentacion culinària, un caçolet de la mar ambe de supions, de muscles e de baudròia o de merluça. Los rogets anirian plan tanbens. Soi segur quaquò seria pas michant.

Per la lenga nòstra es çò mèmes :s'apariàvem lo "drin" biarnés e lo "drant" alpenc poiriàm dire "drin drant" que tindaria pas tròp mal a l'aurelha. Mas del còp seriam un chic en abança sus nòstre temps, e coma disia un òme plan conescut dins son vilatge : "cal pas aver tòrt d'aver rason tròp lèu"

Comprendretz que signe d'un pseudonime per gardar l'anonimat, me vòli pas far escotelar per de Caçoletaires "radicals".

#316: Mongetaire - Re: Paradoxes, paradoxes

Supèrbe !

Aqueste bougre de Mongetaire me fariè veni erege, embé sa receto de Caçoulabaisso :

prouvençalisto, ajudo !

Pouguèssou lous mot e las fraso èstre de pèis, de car, de moungeto e de missou ! De-segu que la "lengo oucitano" seriè lèu facho, lèu counsumido e lèu festejado!